POMAGAM

02 grudnia 2021

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ JEST CECHĄ, OSOBA ZAWSZE OSOBĄ

 

 

Prawie każdy z nas w pewnym momencie swojego życia utraci sprawność fizyczną czasowo lub na stałe, wielu także sprawność psychiczną. Obecnie szacuje się, że aż 15% światowej populacji to osoby z niepełnosprawnością. Na tę liczbę wpływa wiele czynników m.in. starzejące się społeczeństwo, postęp wiedzy i technologii medycznych, poprawa ogólnego dobrobytu.

 

Mimo iż „osobą z niepełnosprawnością” może być każdy z nas to ciągle wysnuwamy stereotypy wobec ludzi, którzy odbiegają od czegoś, co postrzegamy jako normę. Zdaniem WHO osoby z niepełnosprawnością należą do najbardziej zmarginalizowanych grup na świecie. Wiąże się to z gorszymi wynikami zdrowotnymi, edukacyjnymi, mniejszym udziałem gospodarczym i wyższym poziomem ubóstwa.

 

Celem obchodów Międzynarodowego Dnia Osób z Niepełnosprawnościami, który obchodzimy 3 grudnia, jest przybliżenie społeczeństwu tych problemów oraz popularyzacja korzyści wynikających z integracji osób z niepełnosprawnościami z resztą populacji. Osoby z niepełnosprawnością nierzadko pozbawiane są odpowiedniej opieki zdrowotnej, częściej też są bezrobotne. Przekłada się to na większe ubóstwo i gorsze warunki życia. Z kolei dzieci z niepełnosprawnością rzadziej uczęszczają do szkoły, a luki w edukacji są szczególnie widoczne w biedniejszych krajach, takich jak kraje Afryki.

 

Osoby, które mają niskie dochody, są bezrobotne i nie mają wykształcenia, a do tego są to kobiety albo osoby starsze, objęte są zwiększonym ryzykiem wystąpienia niepełnosprawności. Czarny Ląd wysuwa się w tym rankingu na prowadzenie, nie tylko z uwagi na powyższe czynniki, ale także na powszechną stygmatyzację i brak propagowania integracji z osobami z niepełnosprawnościami.

 

W Kenii na przykład tysiące dzieci z niepełnosprawnością ruchową i intelektualną trafiają do sierocińców, gdyż w swoich społecznościach narażone są na dyskryminację, wykluczenie, a nawet ryzyko utraty życia. Z kolei w takich sierocińcach obecna jest przemoc, tortury, a nawet handel żywym towarem. Osoby niepełnosprawne w Namibii, nie mają dostępu do informacji. Tylko 20% z nich otrzymuje potrzebną im pomoc, dlatego też żebranie na ulicach pozostaje często jedynym sposobem na przeżycie. Dzieci są wykluczane ze szkół i społeczeństwa, rodziny wstydzą się ich, gdyż niepełnosprawność pojmowana jest jako kara albo zły urok.

 

Bariery jakie napotykają na swojej drodze niepełnosprawni Afrykańczycy są nieporównywalne do tych, z jakimi spotykamy się w Europie. Tam walczy się o byt. Pomijając brak akceptacji i stygmatyzację, następną z kolei barierą jest brak zaopatrzenia ortopedycznego (wózków inwalidzkich, kul, okularów). Dalej można wymienić bariery architektoniczno-komunikacyjne, brak dostępu do edukacji, lekarzy i rehabilitacji, brak sprawnego zaplecza socjalnego.

 

Pomoc misjonarzy oraz lokalnych i zagranicznych organizacji pozarządowych wydaje się być nieoceniona – ma ona zdecydowaną przewagę nad instytucjami państwowymi w zakresie ilości oraz jakości świadczonych usług. Fundacja Dzieci Afryki od lat wspiera osoby z marginesu społecznego dzięki programom realizowanym w Czadzie, Kamerunie, Namibii, Ugandzie, Republice Środkowoafrykańskiej. Ich głównym celem jest wspieranie funkcjonowania lokalnych ośrodków działających na rzecz dzieci z niepełnosprawnościami narządu ruchu (Lai w Czadzie, Gayaza w Ugandzie, Katima Mulilo w Namibii), głuchoniemych (Bertoua w Kamerunie) i niewidomych (nad rzeką Lim w Republice Środkowoafrykańskiej). Dzięki nim, dzieci mają dostęp do rehabilitacji, edukacji, warsztatów dających możliwość pracy zarobkowej. Przede wszystkim jednak dzieci i młodzież otrzymują bezpieczeństwo, wsparcie, jedzenie i dach nad głową.

 

Około miliard osób na świecie cierpi z powodu pewnego rodzaju niepełnosprawności. Gdyby jednak stworzyć im dogodne warunki, okazałoby się, że niemal każda z nich stanie żyć samodzielnie, założyć rodzinę, pracować i wieść szczęśliwe życie. Ale aby do tego doszło musimy najpierw w pełni zrozumieć, że „niepełnosprawność” jest tylko dodatkową cechą, a „osoba” pozostaje zawsze osobą - człowiekiem zasługującym na godne życie.

 

Iwona Sarna

 

FUNDACJA DZIECI AFRYKI

al. Zjednoczenia 13

01-829 Warszawa

 

tel. 22-381-27-74, 601-319-878

 

rachunek w mBank:
04 1140 2004 0000 3302 8070 6407

09 1140 2004 0000 3902 8070 7963

kod SWIFT: BREXPLPWMBK